De transponderverplichting betreft een aanbeveling van ICAO die de lidstaten om kunnen zetten in nationale regelgeving. Hoewel de nut en noodzaak voor de meeste van ons, inclusief de KNVvL, onduidelijk is, is de regel bedoeld om de veiligheid te verghogen. Deze onderliggende argumentatie wordt steeds verder opgerekt naar bijvoorbeeld surveillance. De luchtverkeersleiding wil weten wat waar gebeurt, ook in de gebieden waar het commerciële en militaire verkeer nauwelijks of niet komt. De KNVvL kan zich om bovenstaande redenen inleven in de positie van DGTL die de aanbeveling serieus wil nemen. Ook de KNVvL neemt de aanbeveling serieus voor de invoering van de transponders en werkt daar zelfs actief in mee middels de Werkgroep Implementatie Transponders (WIT), om een gestroomlijnde en veilige invoering te garanderen.

Waar de KNVvL echter geen begrip voor heeft is de dadendrang die DGTL ten toon spreidt door geen oog te houden voor de complexiteit van de materie. Ook DGTL heeft de mogelijkheid en bevoegdheid gekregen om de transponderplicht uit te stellen en/of gefaseerd in te voeren en veel minder verstrekkend dan op dit moment wordt voorgesteld. De omliggende landen hebben hier al het voorbeeld van gegeven, waaruit realiteitszin blijkt. In dat buitenland stelt men: In bepaalde gebieden een transponder: de rest is transpondervrij. Nederland zegt: Overal transponders behalve.... Met dit beleid gaat Nederland tevens in tegen de bepalingen van ICAO. De KNVvL verzoekt DGTL dan ook om niet harder van stapel te lopen dan nodig is, en de Road Map, zoals deze is opgesteld, door te voeren. Uit de tussenrapportage is feitelijk vast komen te staan dat er nog veel te veel technische, principiële en veiligheidsgronden zijn waaruit blijkt dat 31 maart 2008 onverantwoord is om te handhaven.

• Er is geen geschikte transponder beschikbaar voor alle generatorloze luchtvaartuigen en het lijkt erop dat de eerste generatie niet aan alle eisen en wensen zullen voldoen, terwijl ze schreeuwend duur zijn.
• De ballonvaarders, scherm- en zeilvliegers en eventueel snorvliegers die boven 1200 ft willen vliegen hebben nog geen beschikking over een ‘handheld’ transponder
• In onze omliggende landen is de transponderplicht uitgesteld van 2009 tot 2012
• De medische gevolgen van de straling zijn niet gekwantificeerd of bekend
• Er zijn nog geen duidelijke operationele concepten en afspraken tussen stakeholders
• De evaluatie van de TMZ EHEH, Transponder Mandatory Zone bij Eindhoven, heeft nog niet plaatsgevonden, terwijl men daar veel van kan leren
• Transponderplicht wordt ingesteld, terwijl de TFZ’s nog niet formeel zijn vastgesteld
• De militaire vliegtuigen hebben niet de juiste systemen aan boord om snel genoeg generatorloos transponderverkeer op te merken en te ontwijken.

Wat men schijnbaar niet wil begrijpen, dat wanneer de veiligheid AANTOONBAAR is gediend met een bepaalde maatregel, dat de luchtsporters als eerste zeggen dat ze er blij mee zijn. De eerste luchtsporter die graag in contact WIL komen met een F-16 moet nog geboren worden! Het huidige voorstel voor de TFZ, de gebieden waar gevlogen kan worden zonder transponder, zullen zo beperkt zijn dat er congestie plaatsvindt in deze gebieden. Op mooie (weekend)dagen zal de veiligheid juist meer in het geding komen. De KNVvL kan dan ook niet bevatten waarom op deze manier de transponders geïntroduceerd moeten worden.

Op dit moment zijn er een aantal acties gestart met het doel om meer gehoor te krijgen voor onze argumenten. Er staan gesprekken op stapel met een aantal tweede kamerleden. Daarnaast wordt een brief gestuurd naar de tweede kamercommissie voor verkeer en waterstaat.

Er is een gekwalificeerd advies geschreven door dhr. Frits Paymans aan de LVC, waar onder andere de Luchtmacht en IVW zijn vertegenwoordigd. De KNVvL zit in dit overleg om kennis over te brengen en heeft de mogelijkheid gekregen om gevraagd en ongevraagd advies te geven. In dit geval is het een ongevraagd, dringend advies om een aantal argumenten te heroverwegen. U vindt het advies hier.

Conclusie
De KNVvL is van mening dat de transponderplicht er zal komen, hoewel op dit moment nut en noodzaak nog niet voldoende is aangetoond. Daarom wil zij graag betrokken zijn in de veilige, gefaseerde en beargumenteerde invoering van de transponder voor die generatorloze vliegtuigen waarvan vastgesteld kan worden dat het veiliger is om met transponder te vliegen. Dit heeft zij bewezen door de WIT te vormen en hier veel energie in te steken, maar schijnbaar wordt deze moeite niet gewaardeerd door de opdrachtgever! De vraag rijst dan ook of het nog wel nut heeft om de commissie voort te zetten. Wanneer hier uitsluitsel over is, zal dit op de website bekend worden gemaakt.

De KNVvL hoopt hiermee wat meer duidelijkheid gegeven te hebben op welke manier ze omgaat met de ontwikkelingen op het gebied van de transponderplicht.