Zweefportaal - Alles over zweefvliegen

Geplaatst door Kilo Hotel op 30-05-2014 00:02

Oud Terletvliegers zullen zich Kees Momma mogelijk nog herinneren. Kees woont met zijn ouders in Velp, heeft autisme en daarom zijn beperkingen om aan groepen deel te nemen. Hij woont in een chalet naast hun huis en kan niet tegen warm weer en minirokken, om maar wat te noemen. Aan de ene kant is hij hyperintelligent, gebruikt hij moeilijke woorden, leert hij Japans en heeft hij een boek over zijn autisme geschreven. Aan de andere kant knippen zijn ouders delen uit de omroepgids, omdat hij anders in paniek raakt van artikelen over geweld of klimaatverandering.

Toch leerde Kees zweefvliegen. Aanvankelijk bij de Gelderse en later bij wat in de wandelgang "de vliegschool" van Terlet heette. Op een gegeven moment kocht hij de PH-472 Standard Cirrus van Terlet en maakte een aantal jaren zijn vluchtjes boven de Veluwe. Met ondersteuning van Kees zijn ouders bezocht hij ook enkele keren Aosta en schreef daar fraaie verhalen over.

Kees is 49 jaar. Ouder worden en weten dat je ouders er in de toekomst niet meer voor je zijn, is een zorg voor Kees. Daar o.a. is een film over gemaakt: "Het beste voor Kees", die a.s. maandag 2 juni om 20.30 op Nederland 2 te zien is. Zie o.a.: http://www.npo.nl...KN_1658125 en https://www.faceb...tevoorkees

Gewijzigd door Kilo Hotel op 31-05-2014 11:04

Geplaatst door kobus op 03-06-2014 13:44

Met veel aandacht heb ik naar de documentaire over Kees gekeken. Ik heb gezien hoe Kees, maar ook zijn omgeving worstelt met zijn handicap.
Vantevoren had ik de verhalen van Kees gelezen over zijn zweefvlieg-ervaringen. De manier waarop hij spreekt, zo schrijft hij ook.
Uit de documentaire en uit zijn verhalen blijkt hoe gedreven Kees is in het bereiken van zijn doelen, maar Kees laat ook duidelijk merken dat er veel twijfel bij hem zit, zeker als het gaat om veranderingen in zijn structuur.
Ik heb respect voor de instructeurs die Kees naar zijn GPL en nog verder begeleid hebben. Ze hebben toch maar een inschatting moeten maken in hoeverre zijn handicap een probleem zou kunnen zijn in het zweefvliegen. Ik kan me voorstellen dat dit een zware en moeilijke beslissing is geweest.

Geplaatst door Toet op 03-06-2014 23:50

Ook ik, die Kees nooit gekent heeft, ben enorm onder de indruk van zijn verhaal. Of beter, hun verhaal. Het verhaal van Kees en zijn ouders. En met name de rol van de vader, de underdog, of moet ik zeggen de bitten dog. Diep, diep respect voor deze man. Eigenlijk gaat de docu niet over Kees, zijn verhaal is duidelijk. Vast omlijnt, rigide, en nagenoeg gedefineerd is zijn situatie. Dat is het lot van de autist, maar hoe moeilijk en complex is de situatie voor diegene die moeten leven met het autisme van hun geliefde. Het beste voor Kees wordt door hen bepaald. En dat is de grote contradictie die pijnlijk blootgelegd wordt door deze fenomenale documentaire. Voor mij nu al een klassieker, die, vrees ik, waarschijnlijk een cultstatus zal bereiken. En het klinkt misschien heel raar wat ik nu zeg, en reken mij er maar op af.
Er vanuit gaande dat autisme zich op veel verschillende niveau's manifesteerd, zou zweefvliegen bij uitstek een sport/hobby voor sommige autisten kunnen zijn. Dat heeft Kees bewezen. En al die anderen waar geen documentaire over gemaakt is. En dat is een groot compliment voor onze sport. Met dank aan Kees!

Gewijzigd door Toet op 03-06-2014 23:57

Geplaatst door Kilo Hotel op 04-06-2014 00:08

Toet schreef: Er vanuit gaande dat autisme zich op veel verschillende niveau's manifesteerd, zou zweefvliegen bij uitstek een sport/hobby voor autisten kunnen zijn. Dat heeft Kees bewezen. En al die anderen waar geen documentaire over gemaakt is. En dat is een groot compliment voor onze sport. Met dank aan Kees!

Daar kon je wel een gelijk in hebben Toet. Als je onderscheid maakt tussen "de techniek van het vliegen" en "vliegen als verenigingssport". Vandaar dat Kees al snel de overstap heeft gemaakt van een club naar "de vliegschool van Terlet". Kees heeft met zijn Cirrus veel mooie vluchten boven de Veluwe en verder heeft gemaakt. En als je de film hebt gezien kan je je ook voorstellen dat zijn moeder (vervoer van Kees en aanhanger naar de strip rijden) dat mogelijk maakte. Zo vloog Kees ook zijn 300 km driehoek en 5000 meter hoogtewinst in Aosta. Over Kees zijn vliegen hoefde je geen zorgen te maken.

Geplaatst door Kilo Hotel op 23-10-2014 00:34

versteeege schreef:
En waarom stopte hij met zweefvliegen, Kees ?

Een aantal keren per jaar heb ik met wederzijds plezier en waardering (email)contact met Kees. Ook omdat er op Terlet al een klik was en we beiden ook in Aosta zijn geweest. Kees haalde zijn 5000 meter en schreef daar mooi over (zie URL hierna). Over het stoppen schreef Kees me:

Ik stopte ermee omdat alles op Terlet zo veranderde. De aardige, vertrouwde mensen zag ik bijna niet meer, het werd voller op het vliegveld en ik moest steeds langer op een startbeurt wachten want de instructeurs (DDI) lieten de lestoestellen voor gaan waardoor de privé-zweefvliegers langer moesten wachten. Ook bij de sleepstart werden de wachttijden langer en was er soms zelfs niet eens een sleepvlieger. Meestal kwam die pas na 13.00 uur. De goede sfeer van vroeger miste ik.

Bovendien liepen de jaarlijkse totale kosten zo hoog op dat ik de sport bijna niet meer kon betalen. De spanningen die door drukte, lang wachten en de moeizame communicatie met de veldleiding ontstonden, kon ik op een gegeven moment niet meer aan. De limiet op het gebied van mijn uiterste mentale aanpassingsvermogen was overschreden. Uiteindelijk beleefde ik ook aan het vliegen zelf minder plezier. Ik was al moe voordat ik de lucht in ging. Na een uurtje vliegen voelde ik me uitgeput.

Het besluit om ermee op te houden deed me veel goed. Ik voelde me ineens een vrijer mens worden en de spanningen verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik herinner me nog dat ik op de eerste beste dag met fraaie cumuluswolken na deze belangrijke beslissing, geen spijt had dat ik het zweefvliegen vaarwel heb gezegd.

Van het ene op het andere moment stopte Kees. Rondom zijn laatste vlucht (Kees had een eigen Standard Cirrus) liep het in Kees zijn ogen niet lekker en het hoefde niet meer. Zoals Kees zelf schrijft: "De spanningen kon ik niet meer aan". Niet iedereen lukte het begrip voor zijn situatie op te brengen. Soms werd wel eens "met een scheef oog" naar Kees gekeken". Maar ik weet dat Kees ook veel plezierige en veilige vluchten heeft gemaakt. Daar konden velen van ons iets van leren.

ZWEEFVLIEGBELEVINGEN DIE KEES SCHREEF

Gewijzigd door Kilo Hotel op 23-10-2014 00:38

Geplaatst door webmaster op 27-10-2014 00:42

#10

Kilo Hotel schreef:
Zondagavond op TV in programma van Yvo Niehe gesprek met Kees Momma.

NPO gemist: http://www.npo.nl...AT_2014218

Ivo Niehe in gesprek met Kees Momma. Afgelopen zomer was de documentaire over zijn leven het gesprek van de dag: de woede-uitbarstingen die horen bij zijn autistische beperking, de paniek bij de gedachten over zijn toekomst ('Wat moet ik als mijn ouders er niet meer zijn?'). Daarnaast werden ook zijn geniale kanten belicht: de beheersing van de Japanse taal, zijn perfecte tekeningen, zijn elektrische trein die op de minuut exact aankomt en vertrekt, zijn maquettes en taalbeheersing. Aan het woord komt onder meer Monique Nolte, maakster van de documentaire 'Het beste voor Kees'. Zij vertelt over de momenten waarop Kees haar de deur wilde wijzen ('Ik maakte zijn speelgoedvliegtuigje kapot, trok de deur te hard dicht en droeg een te korte rok, wat hem enorm afleidde') en over de uitspraak van Kees en zijn moeder dat in de toekomst euthanasie misschien de enige uitweg voor hem is ('Volgens mij was die uitspraak een uiting van paniek'). Kees' broer Jasper vertelt over hoe gelukkig Kees in Japan was, waar alles geordend is. Een ander belangrijk onderwerp dat in de documentaire voorbij komt, is de vergeefse zoektocht naar geschikte woonruimte voor Kees: geen huis is goed genoeg. Ivo heeft een interessant gesprek met Kees bij hem thuis dat tevens een verrassende ontknoping krijgt.

Gewijzigd door webmaster op 27-10-2014 00:44

Geplaatst door Kilo Hotel op 28-03-2019 00:38

#12

kobus schreef:
Voor wie de documentaire gemist heeft, deze wordt herhaald op maandag 29 december om 18.40 uur op NPO2

Oud Terletvliegers zullen zich Kees Momma nog herinneren. Kees kwam met zijn Cirrus achter de auto van zijn moeder naar de strip, waar hij zijn vlieguurtjes maakte. Kees heeft autisme en heeft daarom zijn beperkingen om binnen groepen te functioneren. Alleen in zijn Cirrus kon hij uren boven de Veluwe genieten, maar ook het voorjaar in Aosta. "Het beste voor Kees" was eind vorige jaar op tv een veel gevraagde documentaire (herhaling) van zijn leventje. Wij hebben nog regelmatig emailcontact. Kees liet mij gisteren weten dat hij in principe donderdag gast is in "De Wereld Draait Door". Tegenwoordig tekent Kees veel, ook in opdracht. Hij stuurde me daar deze week daar weer een voorbeeld van:

i67.tinypic.com/2csa2jd.jpg