Verslag van dinsdag 5 juli, Steven zijn dagoverwinning
Door Jeroen op 05 July 2005 - 20:53:39
5 juli 2005, dag 2, rustdag?!?!
Een feestelijke briefing vandaag: de 17 (!) open klasse vliegers die de 1011 km. van gisteren hebben voltooid worden in het zonnetje gezet. Ieder ontvangt een diploma en een fles champagne. Nou ja, dat laatste is natuurlijk onbetaalbaar hier in Finland, maar het lijkt er wel op. De wedstrijleider – ‘Sylva’ – neemt een welverdiend applaus in ontvangst, hij heeft gisteren toch maar mooi zijn nek uitgestoken. Daarna gaan we over tot de orde van de dag: Sylva geeft ons vandaag een ‘rustdag’ (zijn woorden) met opdrachten van net onder- (15 m.) en net boven (open) de 500 km. De meteo man noemt dit weer het beste wat Finland te bieden heeft en wij geloven hem.
Meteen na de start om 11.30 gaat het met 3 m/s naar 2100 meter, ware het niet dat de hoogte limiet op FL65, ruim 1800 meter ligt. Het is de wedstrijdleiding vandaag niet gelukt om een grotere hoogte voor ons te krijgen. Rekenend met 125 km/h wil ik tussen 13.30 en 14.00 over de lijn gaan, maar wanneer de Duitsers om 13.20 starten ga ik toch maar mee. Het is even wennen om na vele jaren het zonder mijn teamgenoot Hein te moeten stellen en dan is het toch wel prettig om in goed gezelschap te verkeren. Het eerste been loopt slecht – we vinden het goede stijgen niet – en vlak na het eerste keerpunt komt de 6 minuten later gestarte Centka al onder ons door. Maar dan geeft de Deutsche Manschaft gas. Met de tong op mijn schoenen kan ik maar net bijblijven. Mooie wolkenstraten en alleen draaien op 3,5 m/s of meer. Oppassen dat de hoogtelimiet niet wordt overschreden….dat betekent vanaf 1700 meter de laatste cirkel om niet boven de 1800 meter uit te komen! Na het tweede keerpunt lukt het mij eindelijk om eens voorop te vliegen en tot mijn verbazing halen mijn Duitse concurrenten voor de eerste de beste (goede) bel waarop ik indraai hun neus op. Terwijl ik binnen enkele cirkels tegen de hoogtelimiet geplakt zit zie (en hoor) ik hen laag prutsen. Mooooooi!
De rest van de vlucht is een kwestie van de voorsprong vasthouden en een final glide over eerst 10 kilometer bos en daarna plat op het dek over het meertje dat hier vlak voor baan 12 ligt. Op de rand van het vliegveld ziet het zwart van de mensen die naar de spectaculaire finishes komen kijken (zie de mooie foto’s van Jeroen). Na de landing de minuten aftellen en dan de vreugde: een dagoverwinning met 135 km/h en bovendien de eerste plaats in het klassement. Alle reden voor een rondje bier – halve liters, de Finnen doen het niet voor minder. Morgen weer mooi weer en dan geen ‘rustdag’….
Steven
Nog meer spectaculaire finish-foto's in fotoalbum dinsdag 5 juli.